Adamlar bir film yapıyor arkadaş savaşlarının, savaş açtıkları yerlerin siyasi durumlarının, o yerlerde yaşayan insanların, hiç olmasa hiç bile bir şeycikler. Haklı gösteriyorlar kendilerini, ilan ediyorlar dünyanın muhafızı, orada yaşayanlar ölmeyi hak ettiler, hepsi suçlu, savaşan paralı askerlerinin ise her biri ayrı bir kahraman, onurlandırıyorlar da savaşçılarını bunun anısına, kendi bayrakları gönderde dalgalanmakta, şunun hatırasına diye de yazılar yazıyorlar bir de; sen gerçek olarak göresin diye… Büyütülmeyecek fındık operasyonları koskocaman harp olarak gösteriyorlar ayrıca, rezilliklerini kapatmak için haksızlığa uğrattığı ülkelerde filmleri ile kendisini haklı gösteriyor diğerlerini çirkin. Irak, Afganistan, Somali, Uganda, Vietnam… ne savaşlar, nice nice daha… Ayılıklar, arkada kalan sevdalar sevgililer, kırgın kalpler, göz yaşları kapitalizmin beşiklerinin filmlerinde, izleyenler de aynı duygular içinde. Ya haksızlığa uğrayanlar ne yapıyor, Ya biz ne yapıyoruz?

Adamlar dünya ile de yetinmiyor, diğer gezegenlere de sıçrıyorlar hiç görmedikleri, hiç bilmedikleri teknolojili uzaylılar ile savaşıyorlar, uzaylılar bazen aptal bazen gelişmiş zekalı ve güçlü, yine önemli değil orası; kazanıyorlar, yine galipler, çok fazla sayıda eğitimli askerlere ihtiyaçları yok; tek kişilik ordusu ile koskocaman gelişmiş birliklere meydan okuyorlar, kazanıyorlar, hep kazanıyorlar… Gönülleri de fethediyorlar bu arada, onlar yapıyorsa amaçları insanlık için, adalet namına, gelecek için, tüm herkes adına… Ya biz ne yapıyoruz?

Bilge Kağan’ ın öğütlerinden beri yazıyoruz. Sayısız zaferimiz var, sayısız cihangirimiz var, sayısız komutanlarımız, imparatorlarımız, kahramanlarımız oldu, arşivimiz zengin, tarihimiz dillere destan… Korkmuyoruz, gidiyoruz, bine biriz, savaşıyoruz, yeniyoruz, geri geliyoruz, savunmasını yapıyoruz, kaybetmiyoruz elimizde kalıyor. Ölüyoruz, öldürüyoruz… Bunları biz biliyoruz ama kime aktarabiliyoruz. Gelecekte bunları bu şekilde nasıl var edebileceğiz.

Yakın tarihten geriye gidelim ara ara; Zap Kampı Operasyonu… Kıbrıs Barış Harekâtı… Kurtuluş Savaşı… Çanakkale Savaşı… İstanbul un Fethi… Timur’ un fil ordusu ile Ankara Savaşı… Göktürklerin Bağımsızlık Savaşı… Ve daha nice nice savaş, savaşın içerisinde nice hayatlar, nice hayatların nice hikâyeleri, her biri ayrı bir filme bedel…

Pekâlâ, bu cevhere rağmen sinema sektörümüz, dizi sektörümüz ne durumda?

Her gün bir sürü leke atılıyor bizimle alakalı, geçmişimizle ilgili, filmlerini yapıyorlar hayali senaryo ile, adamlar izliyorlar dünyaya izletiyorlar, bu yalana inanıyorlar, bizlerden de inandırıyorlar birilerini, filmleri sadece görsel şov.

Ben yalan diyorum, Sen yalan olduğunu biliyorsun, diğerlerimiz olmadı böyle şeyler dese de hani, nerede kanıt, yapabildin mi tezi çürütecek, diğer ülke insanlarını kendi tarafına çekebileceğin bir film?

Yok yok yok; tarihini bilmeyen milletler tarih sahnesinden yok olmaya mahkumdur. Var mı sizce bir geleceğimiz; 18 Mart ta bile asılan bayrakların ne anlama geldiğini soran üniversite öğrencilerinin konuşmalarına kulak misafiri olurken!