Daha ne kadar kendi düşüncelerin içerisinde, dış dünyadan tamamen soyutlanmış hapis hayatını sürdüreceksiniz? Bak seni bekliyorlar, sen bekleniyorsun. Düşüncen ışık olup aydınlatacakken neden kendini karanlık korku zindanlarına hapsediyorsun? Sadece sende kaldığı sürece o düşüncelerinin bir anlam ifade etmediğini ne zaman fark edeceksin? Unutma herkes bir şeyler düşünür, ama mezara götürdüklerinin hiç kimse için hiç bir anlamı yoktur! Şimdi yaptın, yaptın; daha sonrasında ne yaparsan yap kimse için bir yararı olmayacaktır!

Salıver düşüncelerini, yaşam artık düşüncelerinde hayat bulsun!

Doğum ile başlayan yaşam küçük olmayacak kadar kısadır. Bu zaman içerisinde düşünce ile görür ve duyarız; her şeyden faydalanan, her şeyi düzene sokan, başa geçip yöneten düşüncedir; geri kalan her şey kör, sağır ve cansızdır. İnsan düşüncesi sistemler kurarak gelişir. Her düşünce yaşayışımız için elverişli olduğu sürece doğrudur. Birileri bizi dinlediğinde ya da okuduğunda veya biz birilerini dinleyip okuduğumuzda bu bizim yaratma gücümüzün gelişmesine, düşüncemizin açılıp genişlemesine sebep olur. İçimizde yeni düşünceler gelişip hayat bulmaya başlar. Gösterdiğimiz her davranışın öncesinde, o davranışı esinlendiren ve isteklendirme sağlayan bu düşünce farklılığının bir araya gelip oluşturduğu bütünlük vardır. Düşüncenin ortaya koyulması, insanı kölelikten kurtarıp özgürlüğe ulaştırır. Hiçbir ordu, zamanı gelmiş bir düşünceye karşı koyamaz!