Arızalı bir saatin akrep yelkovanı bile günde 2 kez doğruyu işaret ederken, yıllardır siyasetçilerimizin hep ağızdan çıkan fakat laf olmaktan öteye gidemeyen sözleri yüzünden ailelerin yüreklerine en büyük acı düşmeye devam ediyor…

Turgut Özal (1988): Bu devlet, haince kan döken teröriste bedelini ödetecek güçtedir. Artık “bıçak kemiğe dayanmıştır”.

Süleyman Demirel (1992): Terör örgütü, şimdi de masum çocukların canını almaya başladı. “Bıçak kemiğe dayanmıştır”

Tansu Çiller (1996): Terör ya bitecek ya bitecek. Kimseye bir çakıl taşımızı vermeyiz. “Bıçak kemiğe dayandı”.

Mesut Yılmaz (1997): Avrupa, terör örgütüne daha fazla kucak açmaya devam edemez. Artık “bıçak kemiğe dayandı”.

Bülent Ecevit (1999): Terör örgütüne hizmet eden herkes, hesabını vermeye hazır olsun. “Bıçak kemiğe dayanmıştır”.

Recep Tayyip Erdoğan (2011): Ramazan ayına hürmeten sabrediyoruz. Ama artık sabrımız tükeniyor. “Bıçak kemiğe dayandı”.

Lafla peynir gemisinin yürütülemeyeceğini hepimiz biliyoruz, yıllardır aynı acıyı başımıza gelmişçesine bizde yaşıyoruz, öyle bir ders verelim ki artık; ağızlarından Türkiye Cumhuriyeti’ nden ayrışma anlamına gelebilecek her hangi bir kelime dahi söyleyemesinler!