Hiç bu fotoğrafa bakarak empati kurmayı, kendinizi onun yerine koymayı, o yavrucuğun o anını yaşarken hissettiklerini yaşamayı denediniz mi?

Gelmeyi isteyip istemediğinizin size sorulmadığı bu dünyada,

bir başına, yanında sana destek verecek biri bile yokken, varsa bile o da seninle birlikte hatta sana da üzgün üzgün bakarak aynı soruları kendi kendine yıllardır sormuşken – soruyorken, ne olduğunu çıkaramadığın küçücük bir kırıntının – belki de yolunu kaybetmiş bir böceğin bile ne kadar zaman önce o aç karnına girdiğini unutmuşken,

dudakların – damağın sayısını bile sayamayacağın kadar uzun süre yağmur dahi olsa bir damla ile bile ıslanmamış ve kuruluktan çatlamışken,

kemiklerin anatomi kitaplarında belirtildiği gibi şekillerde ve tüm sayıları ile tek tek sayılıyorken ve organlarının yerlerini bir tıp uzmanı gibi bir bir kendi kendine görebiliyorken, gösterebiliyorken,

vücudun sanki ölünün vücudu gibiymişçesine sinekler tarafından işgale uğramış, börtü böcek seni yavaş yavaş yiyip bitiriyorken ve gelecek nesilleri için yumurtalarını derinin içine yerleştiriyorlarken,

akbabalar seni yakında sofralarında yiyecek olarak görüyor ve bu anı mutlak bekliyorken…

en son ne zaman yumuşak bir yere kendini dayayıp tatlı rüyalar eşliğinde bunun son göz kapatışın olabileceği korkusu duymaksızın uyuduğunu göz kapakların bile artık bilmezken,

öyle de alışmışsın ki zaten ve bu yaşayan ölü halin seni rahatsız dahi etmiyorken sen kimi suçlarsın?

Dünya aslında üzerinde yaşayan ve daha binlerce yıl yaşayacak olan tüm canlılara yetecek kadar zenginlikte iken, biri bu zenginlikten yüz pay alırken birinin hiç bir şey alamaması ne kadar da adildir; hangi dinde vardır bu; Müslümanlık, Hıristiyanlık, Musevilik, Yahudilik, Budizm, Konfüsyüsçülük…?

Hangi kutsal kitapta yazılıdır adaletin bazı zamanlar eşitsizliklerden ibaret olabileceği; Kur’ an-ı Kerim, İncil, Tevrat, Zebur?

Hangi peygamberin, paylaşmanın 1 e 100 şeklinde gibi oranlarla yapılmasının adil olduğu konusunda bir hadisi vardır; Hz. Muhammed, Hz. İsa, Hz. Musa, Hz. Davud, Hz. Süleyman, Hz. İbrahim, Hz. Adem…?

Kim kendisinin bu fakirlikte suç ortağı olmadığını iddia edebilir!

fazlası zaten boşaltım sisteminden dışarı atılan tıka basa yenilen yemekler ile,

göz doymadığı için alınan ama tüketilmeden çöpe atılan gıdalar ile,

fazladan fazlaya her renginden, her şeklinden sadece üstümüzü örten kıyafetlere,

arabayı sadece ayağımızı yerden kesmesi için aldığımızı iddia ederken ama marka modelin en iyisini seçerken ve yıllarca borçlanırken,

kaldığımız yerlerde ferahlığımıza önem verip çok katlı, çok geniş, çok odalı evler tercih ederken, metre kareler hiç yetmezken,

rahatımız için en konforlusundan popomuzu koyacak, boylu boyunca yattığımız – yatacağımız yerleri bir türlü beğenmeyip oram ağrıyor, buram tutuldu gibi üfürükten mazeretlerle kazancımızın her kuruşunu bunlara gömerken,

daha nice kullandığımız cihaz; telefon, bilgisayar, televizyon, beyaz eşya… yeterken aslında ihtiyacımızı gidermeye, hep son modeline kaçarken, hep kullanmadığımız, kullanmayacağımız, ne olduğunu dahi bilmediğimiz özelliklere başkalarının hiçbir şeyleri yokken parayı çarçur ederken…

Kim kendisinin bu fakirlikte kabahati olmadığını iddia edebilir!