İnsanların karıncalar gibi vızır vızır işlediği kalabalık bir caddede yürüyordu tek başına, görünmezdi;

O’na çarpmamak için kimse tek bir hareket bile yapmıyordu…

Tek bir ses bile adını söylemiyordu, çağırmıyordu o’nu…

Cep telefonu vardı; en son modelinden, içerisinde tek bir numara bile yoktu ve yanlışlıkla dahi olsa bir kere bile çalmıyordu…

Çığlıklar atarak, kalabalığı yararcasına koşmaya başladı…

Yapayalnız uyandı, kan ter içerisinde kalmıştı…