Pencerenin perdesini aç sonuna kadar da,

Güneşi şöyle güzelce bir izle bakalım;

Kara kara kalın mı kalın bulutlar kaplamıştı her yanını da,

Göremiyordun hem sen onun yüzünü,

Hem de göremiyordu o bile kendi önünü de,

Direndi,

Yaşamaya devam etti,

Kaldı her şey mazide hatıra sadece,

Nasılda gülümsüyor yine her günün sabahında…

Gülümse sende kalbinin güneşi ile

Hadi başla bakalım,

Daha geç kalma aman sakın ha,

Bu ilk gününe uyandığın hayatın sabahından…