Yılbaşı, Sevgililer Günü, Kadınlar Günü, Anneler Günü, Babalar Günü… gibi paragöz düzenin para harcatan günlerini ülkemiz sınırları içerisinde unutmadan kutluyoruz.

Spor dallarında olimpiyat oyunlarına, Avrupa şampiyonalarına, Dünya şampiyonalarına ülkenin ev sahipliği yapması için bütün her şeyi yapmamıza rağmen, bir türlü beceremiyoruz.

Hatta birkaç sene önce yarış yapılmasını başardığımız Formula-1 yarışını bile sudan bahaneler ile elimizden kaçırdık.

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı; Mustafa Kemal Atatürk tarafından sadece Türkiye’ nin değil, tüm dünya çocuklarına armağan ettiği milli bir bayramdır; kutlamalarının yasaklanması yerine, amacına uygun olarak, sınırlarımızın dışındaki tüm dünya çocuklarına’ da ulaşarak ülkenin her yerinde bizim çocuklarımız ile hep beraber niye kültürümüzün oyunlarını oynatmıyoruz, eğlendirmiyoruz, eğlenmiyoruz, kendimizi tüm dünyaya kanıtlamıyoruz?

19 Mayıs Atatürk’ ü Anma Gençlik ve Spor Bayramı; Mustafa Kemal Atatürk tarafından Türk gençlerine armağan edilen bu milli bayram gününü, “Yurtta sulh, cihanda sulh” sözünü yerine getirmek amacı ile aynı zamanda barış bayramı diye niye tüm dünyaya yaymıyoruz? Dünyadan gelecek olan belirlenmiş yaş gruplarındaki belirlenmiş spor müsabakalarında final oynamayı hak eden gençlerin final yarışmalarının yapılacağı barışçıl eğlenceli bir müsabaka gününe çevirmiyoruz,

Tüm dünya ülkeleri bağımsızlık günlerini, zaferlerini müthiş gösteriler eşliğinde kutlarken biz 1922 yılında 26 Ağustos’ta başlayıp, 30 Ağustos’ta Dumlupınar’ da Mustafa Kemal’in başkumandanlığında zaferle sonuçlanan Başkomutanlık Meydan Muharebesi’ni (Büyük Taarruz) anmak için kutlanan, İşgal birliklerinin ülke sınırlarını terk etmesi daha sonra gerçekleşse de, 30 Ağustos sembolik olarak ülke topraklarının geri alındığı günü temsil eden 30 Ağustos Zafer Bayramını bile kutlamaktan niye vazgeçiyoruz?

Dünyanın yakın zamanda türettiği kültür denen salatasını Anadolu’ muzun sınırları içine getireceğimize, Anadolu’ nun binlerce yılda oluşturduğu bir daha da oluşturulamayacak, dünyanın imrenerek baktığı ve silmeye çalıştığı kültürünü niye sınırlarımız dışına çıkarmıyoruz!

Medeniyetler beşiği Türkiye Cumhuriyeti’ nin, dünyanın her yerindeki her yaştan tüm insanlara örnek bir ülke olması temennilerimle,

Biz varız ve hiç bir şey henüz başlamadı!