Günümüz iş dünyası içerisinde,  çalışmalarından diğer çalışma arkadaşlarının ve patronunun kendisinden memnun olduğu bir eşek varmış.

Patronları bunu her fırsatta, bir taraftan boynunu okşarken diğer taraftan da dile getirirlermiş;

– Sen olmasaydın biz böyle rahat edemezdik,

– Burada olmasam bile gözüm arkada kalmıyor,

– Sen bir an olmasan ben senin işlerinden başımı kaldıramıyorum…

– Sen bizim sigortamızsın, sen bizim vazgeçilmezimizsin.

…

– Vay be ben neymişim böyle, kim tutar beni artık diye düşünürmüş eşek ve çalışmaya tam gaz devam.

Hasat mevsimi çok iyi geçmiş, fiyatlarda iyi, benimde arpamı iyice artırırlar diye düşünüyormuş eşek ertesi sabah kalkmış bakıcısı arpalığını getiriyor kalbinin çarpıntısını durduramıyormuş eşek büyük görünüyor evet evet arttırmışlar, boynuna takmış arpalığı bakıcı, ağırlığı neredeyse aynı ağırlık, göz ucuyla içine bakmış; artış bir sıra ya olur ya olmaz…

Diğer daha uykusundan uyanmamış eşeklerin arpalıklarını tartıyor içine bakıyor aynı,

– Yanındaki eşekler ne yapıyorsun sen diyorlar sahip görecek, duyacak sonra sana neler neler yapmaz aman yapma!

Ama çok çalışan eşek şunu fark ediyor,  sene boyunca yatıp duran eşekler ile bile aynı değerlendirilmiş! Prim yok, proje parası yok, yok yok yok aynı her eşek aynı.

Takdir bakıcılarımızın!

Bakıcı yok yok bu eşek çok çalıştı dedik, senin için daha fazlasını talep ettik ama biliyorsun şirketin prosedürleri var anlarsın daha fazlasını yaptıramadık.  Ama senin hakkında bu sene için şöyle şef eşek yapmayı düşünüyoruz diye ağıza da bir parmak bal. Hadi yürü işine!

Fazla süre geçmeden eşeğin yanına varılır yine;

– “Şöyle şöyle bir iş var; düşündüm taşındım bu işi senin iyi yapabileceğinin kanaatine vardım “ şeklinde yöneticinin kendi sırtına bineceği eşeğini bildiğini anlatan bir cümle ve sırtına da biraz tımar aynı tas aynı hamam.

– Arpasız çalışan sükut anırmadan çalışan eşeği buldun ya patron demiş, bin sırtıma, yüklen sırtıma!

Kıssadan hisse;

Eşek; – Hani çalışkanlık benim karakterimdir, ne olursa olsun genetiğini değiştiremezsin. Diğer tarafta da tembellik var, diliyle kendini makam sahibi yapanlar, emek vermediği için emeğin kıymetini ve kutsallığını bilmeyenler var. Takdir-i ilahi bizim de bu zamanda dünya da nasibimiz varmış ama bu zaman öyle bir zaman ki hak yenir olmuş, zayi edilir olmuş, ektiğin nohut biçtiğin nohut ama bir yerlere gelip de leblebi olunca kendini nimetin en büyüğü zannedip diğerlerini kendinden küçük görür olmuş.

Yazar yani ben; – Anlayacağınız hani eşek iş konusunda inatçıdır ya üzerine ne yüklerseniz yükleyin, hangi yoldan sürerseniz sürün, biraz daha yük yükleyin bacakları iki yana açılır da yine de kendi yolunu bulur, yükünü taşımaya devam eder. İşte aynen öyle, çalışmaya eyvallah ama bir de arpalığımızdaki karnımıza girecek arpa miktarı alnımız teri şirketimize kazandırdığımız oranda artsa!