paintball
Günlük

Paintball, Gerçek Savaş, Hayat

Paylaş; başkaları da faydalansın!

paintball

Geçen gün arkadaşlar ile PAİNTBALL oynadık. Ortada bir bayrak var, bayrağı alıp kendi kalesine vurulmadan götürebilen kazanıyor. Bir mücadele var, tek hedef düşmanın bayrağa ulaşmasına mani olmak ve kendisinin bayrağa ulaşmasına mani olmaya çalışan düşmana vurulmadan bayrağı alarak kaleye götürebilmek.

Vücuda değdiğinde ne kadar can yakarsa yaksın ama yara bere oluşturmayan renk renk fosforlu boyadan kapsüllü mermileri savaş silahımız olarak kullanıyoruz. Vurulmamak için siperlerimizin arkasındayız, boya topları gelirken vücudumuzun hiçbir yerini mermiye hedef olmamak için açıkta bırakmamaya çalışıyoruz yine de.

Yenildikçe kazanma taktik geliştiriyoruz. Ölmüyoruz çünkü. Mücadele ye vücutta takat kalmayana kadar ya da oyunun süresi bitene kadar devam. Düşman siperlerine atak yapacak olan akıncı vurulmasın diye karşı takımda diğer hiç kimse atış yapamasın diye her kes karşıdakileri seri atışla boyalı top yağmuruna tutuyor ama vurulduğunda kimse ölmüyor sadece biraz acı duygusu ve en kötüsü oyun içerisinde şimdi en geriye gitme zorunda olunuşu. Sonucunda ölüm olmayan bir oyunda bile adrenalin düzeyimiz, kalp hızımız yüksek… Ölmüyoruz ama zafer için de bu kadar mücadele ediyoruz.

Ya gerçek savaş.

Mermiler boya değil gerçek, vücudunun içerisine girip kalabilir ya da vücudunun bir yerine girip başka bir yerinden çıkabilir, bu esnada bir veya bir sürü organına zarar verebilir, acı içerisinde kıvranmana sebep olabilir ve savaş bu; öldürmek için yapıldığı için ölümüne sebebiyet verebilir. Hayat çok değerli iken, daha gerçekleştiremediğin bir sürü hayalin var iken, gelecek için bir sürü planın var iken ölüm! Aman Allah’ım ne kadar büyük bir hezimet, ölmemek lazım ama nasıl, zaten ne için savaş ediliyor ki, savaş ama neyin uğruna!

Birilerinin zevki sefasını sürdükleri lüks yaşamlarına tehdit unsuru oluşturan birileri için mi?

Bir karışını bile vermeyeceğimiz, kanla tapusunu aldığımız Anadolumuzun Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesinde ilk silahlı saldırıdan bu tarafa yaklaşık 40 yıl geçmesine rağmen çözülemeyen bir kangren PKK, peki niye çözemiyoruz, çözülmesini istemeyenler var çünkü, askerlik yaptım, bir ay iki ay silah tutmakla olunmuyor askerlik! Karakollar, sivil hayatta başka başka işlerle meşgul olan amacı sadece şu aylar geçse de bitirsek olan erler ile nasıl korunabilirdi ki zaten? Korunamadı, korunamıyor, korunamayacak ta!

Bu iş mesleği asker olanların işi, bu iş bu işe alın terini dökerek para kazananların işi, bu iş bebek işi değil bu iş adam işi.

Bir silah sesinde kafasını ellerinin arasına alarak diz çökenlerin işi değil, bu iş silah sesi duyduğunda ohhhh be bize iş çıktı diyen, en az mermi ile kaç hain öldürülebileceğinin iddiasına giren profesyonellerin işi!

Barış sürecinde miyiz dedi birileri oradan!

Hayır arkadaşım hayır bu yazıyı tarih dersine çevirme çabam yok ama şunu unutma; bu ülke kültürlerin doğup öldüğü coğrafya bu coğrafya da tarihini bilmeyen, tarihinden ders almayan, düşmanlarının pohpohlamaları ile kendini bir halt zanneden bütün imparatorlukların tarihin mezarlığına gömüldüğü coğrafya.

Anadoluda ya büyük bir şeysindir, ya da hiçbir şeysindir.

NOKTA

Bu arada paintball oynadığımız yer PARS PAİNTBALL’un yeriydi. yer ile ilgili detaylı bilgiye http://www.parspaintball.com/ adresinden ulaşabilirsiniz…

Paylaş; başkaları da faydalansın!

4 thoughts on “Paintball, Gerçek Savaş, Hayat

Bir Yorum Yazın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.