34 sene önce bugün sabaha gün doğmak üzereydi…

İyice büyümüştüm, anca heykel gibi durabiliyordum, hareketime ortam yoktu.

Meleklerin bana bahsettikleri olay gerçekleşiyordu. Rüya gibiydi. Yaşadığımı biliyordum ama hiçbir şeyin kontrolü benim iradem dahilinde değildi.

Sıkış tıkış yol alıyordu, biride başımdan tutmuş alelacele vücudumu çekiştiriyordu.

Ne zaman bitecek bu yol derken bir genişleme hissettim. Ohh be diyecektim ki bir şaplak yedim popomdan ve akciğerlerime bir şeylerin hızlıca doluştuğunu hissettim, havaymış.

Kulağımı tırmalayan cıyak cıyak bağrışmalarıma uyandım.

(Bu detayları melekler bana anlatmamışlardı.)

Daha “ne oluyor ulan?” demeye kalmadan zar zor araladığım göz kapaklarımın altından bakan puslu gözlerim ile çubuğumsu bir şeyi görebildim, çırılçıplaktım, daha sonra öğrendim ki cinsiyetimi gösteriyormuş: erkektim.

Ruhum 0 (sıfır) günahın vermiş olduğu cennet rahatlığı içerisindeydi.

Dünya denilen yere varmıştım.

Annemle ile babamın evladı olarak bebeklik yapmanın dışında hiçbir sorumluluğum yoktu o vakitler.

Annemin babamın oğluyum ve

Kardeşimin abisiyim ve

Karımın kocasıyım ve

Oğlumun babasıyım ve

Yöneticilerimin çalışanıyım ve

Takım arkadaşlarımın yöneticisiyim ve

Dostlarımın dostuyum ve

Akrabalarımın akrabasıyım ve

Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı Türküm ve

Müslümanım…

Buradaki sıfatlarımın hepsinin sorumluluğu üzerimde

34 yaşına bastığım bugün…

eşim – oğlumuz – ben

kardeşim – ben – oğlum