Dünyaya bir çocuğun gözleriyle bakmayı başarabilseydik… Neler değişirdi hayatımızda ve içinde yaşadığımız dünyada? Zamanın akışına ayak uyduran ve kendini oradan oraya savrulmuş gibi hisseden benliğimiz, bir an olsun dursa ve düşünse… Neden çocuk olmak güzeldi?

Bir çocuksanız eğer, kelimelere ihtiyaç duymaksızın bambaşka bir iklimde ve kültürde kendinize arkadaş bulabilirsiniz. Uzun cümleler kurup kendinizi tanıtmaya, anlaşılabilmek için en doğru kelimeleri seçmeye ihtiyaç hissetmezsiniz. Birbirine güvenmekle geçen zamana da ihtiyaç yoktur çünkü bir çocuk, güvenmek için hiçbir zaman sınamaz karşısındakini. Bir çocuksanız eğer, duygularınızı eğip bükmeden söylersiniz. Acıktım, uykum geldi, korktum dersiniz. Her duygunun bir adı vardır çocukta, tanımsız ve karmaşık değildir düşünceleri ve duyguları. Bir şeyi sever ya da sevmezsiniz. İkiyüzlülük olmaz bir çocuğun davranışlarında, çünkü o henüz riyayı ve yalanı bilmez.

Bir çocuksanız eğer, önyargılarınız yoktur. Siyah, beyaz, yeşil, mavi… Hepsi hayatın renkleridir. Ve birbirlerinden hiçbir farkı yoktur. Dini, dili, milliyeti ne olursa olsun; arkadaşlarıyla ortak noktası, aynı şekilde gülümsüyor oluşudur. Çünkü tebessümün her dilde tek anlamı vardır. Çocuksanız eğer, arkadaş olmak için bir tebessüm yeter.

Bir çocuksanız eğer, bombaların paramparça ettiği sokaklarda dahi oynamak için bir sebep bulursunuz.

En dayanılmaz acıları yaşamış olsanız da yarından umut kesmeden masum uykulara yatabilirsiniz. Çünkü umudu yitirmenin ne olduğunu bilmiyordur çocuk.

Bir çocuksanız eğer, size ikram edilen küçücük bir şekerle mutlu olursunuz, cepleriniz şekerle dolu olsa bile. Dünyanın en lezzetli yemeğini yemenin görkemi vardır her bir lokmada. Bozuk paraların şangırtısı geliyorsa cebinden, dünyanın en zenginidir çocuk. Ve o parayla her şeyi alır ama parası yine de bitmez. Annesine mutfağı büyük bir ev, babasına hep yolda kalmayan bir araba, abisine en son moda spor ayakkabı, kardeşine hep istediği oyuncak bebek… Kendisi ise sevdiklerini mutlu etmenin gururuyla hayal kurar ve bu hayal bile neşelendirir onu. Çünkü hayallerini gerçek gibi yaşar.

Bir çocuksanız eğer, yalan söylemeyi bilmezsiniz. Annenizin evde olup da telefona çıkmak istemediğini, anlatıverirsiniz hiç beklenmedik bir mekanda ve zamanda. Çünkü yalan söylemeyi büyüklerinden öğrenene kadar, yalanın ne olduğunu bilmez bir çocuk. “Çocuktan al haberi” diye de ufaktan azarlanır; önce konuşması için zorlanan, sonra da konuştukları için kızılan çocuk…

Bir çocuksanız eğer, ne giydiğinizin önemi yoktur. Henüz imaj peşinde koşmuyor, kıyafetlerinizle insanları etkilemenin derdini yaşamıyorsunuz demektir. Bayramda yeni bir elbiseye sahip olmanın mutluluğunu hala hissediyor, bayramı sabırsızlıkla bekliyorsunuzdur.

Bir çocuksanız eğer, kaygılarınız yoktur yarına dair. Pişmanlıklarınız da yoktur dünde kalan. Beş yıl sonrasını düşünüp plan yapmaz, gelecek endişesiyle uykularınızı kaçırmazsınız. Söylenmesi gereken ama söylenmemiş olan sözlerin provasını yapmazsınız başınızı yastığa koyduğunuzda. Ya da anlamazsınız geçmişten gelen acılara neden ağlanıldığını. Çünkü dizini acıttığı an gözyaşlarını, mutlu olduğu zaman da kahkahasını saklayamaz çocuk. Geçmiş ve gelecek arasına sıkışıp kalmaz, çünkü o an’da yaşar. Ve bir çocuksanız eğer, dünyadaki savaşa, acıya ve kavgaya bir anlam veremezsiniz. Neden yaşıtlarınızın büyük üzüntüler yaşadığını anlayamazsınız. Dünyanın bir başka coğrafyasındaki arkadaşlarınızın açlıktan ölmesini içinize sindiremezsiniz. Hayatlarında hiç çikolata yememiş olmalarına, kıyafetleri ve sıcak evleri olmadığına inanamazsınız. Küçücük bedenleriniz ama kocaman gönüllerinizle kumbaranızdaki paranın, dünyadaki tüm açlığı ve sefaleti bitireceğine güvenirsiniz. Savaşın açtığı yaraları sarmak için onlarca güzel fikriniz vardır. Çünkü çocuk olmak, hayata mutluluğu ve huzuru davet etmektir.

Bir çocuğun gözleriyle hayata bakabilmek, aslında biraz da çocuk olabilmektir. Her şeye ve herkese rağmen yürekteki coşkuyu, ümidi ve masumiyeti zedelemeden yürüyebilmektir. Fıtratın en saf ve bozulmamış haliyle gelişebilmek, varlığın özündeki cevheri yitirmeden hayata tutunabilmektir.

Yazı: Ayşe B. Barış tarafından “Bir çocuk olmak ne demek?” adı altında yazılmış ve Diyanet Dergisi aile – Nisan sayısında yayımlanmıştır.