Felsefe

Kapanan Kapı Korkusu, Torschlusspanik

Paylaş; başkaları da faydalansın!

Rays of light through the open white door on orange wall

Kapanan kapı korkusu; bir insanın yaşlandıkça azalan fırsatlardan korkması durumudur.

Bazı kişilere ne bekliyorsun diye sorduğunuzda, “uygun zaman” beklediklerini ifade ederler ama ıslak imzalı taahhütlü olmayan insan hayatı için uygun zaman ne zamandır.

Akrep ile yelkovanın hareketini tetikleyen gözümüzle göremediğimiz her iç harekette bile tanımladığımız bir zaman birimini daha tarihimize gömüyoruz.  O geçen birim zaman içerisinde belki de son nefesimizi almış olacağız ve bir sonraki saniyelerde ne olacağını göremeyeceğiz, duyamayacağız, koklayamayacağız, tadamayacağız, hissedemeyeceğiz…

Birim zaman sonra ne planlar kalacak ne hayaller; ölü bir bedenden başka geriye hiç bir şey olmayacak. Her şey artık o beden için birer ütopya olmuş olacak. Ve bedenin üzeri çıkamayacağı bir örtü ile kapatılacak.

Gözleri görmeye ve emeklemeye başlamış bir bebeği bir gün boyu özgür bırakın ve inceleyin; evde uğramadığı oda, dokunmadığı eşya kalacak mıdır ve ne kadar hareket etse de yorgunluk belirtisi görebilecek misiniz?

Herkes kendi geleceğini planlayacak ve buna göre adımlar atacak cesaret ve donanım ile dünyaya gelir fakat büyümeye başladığında, eğer hareketlerine ve davranışlarına sınır getiren korkak, bağnaz, baskıcı bir aile ve çevrede bulunuyor ise kendi kendine yapabileceği en basit bir işte bile yapacağını bir başkasının onayını almadan yapamaz hale gelir.

Zaman geçer gider; nasip bir sonrakine, daha ölmedik ki, belki daha iyi bir fırsat yakalarız… Gibi korkakça tavırlar ile cömertçe elimizin tersi ile çevirdiğiniz fırsatların keşkeleri beynimizde savaşa tutuşmuş halde aynaya bakarız. Daha dün gibidir her şey ama yüzümüzdeki kırışıklıklar, saçlarımızdaki beyazlar dökülmeler, gözlerimizin altında oluşan torbalar bize bir şeyler için geç kaldığımızı riyasız bir şekilde anlatır.

Zaman geçtikçe; yenemiyorsan yenilme yani kazanamıyorsan kaybetme mücadelesine girişen oyuncular gibi katı defans oynamaya başlarız. Monoton bir düzen içerisinde günlerimiz geçmeye başlar. Fırsatı oluşturmak yerine kontraataktan belki bir hayal gerçekleşir diye bekler dururuz. Kendimizi haklı çıkarmak içinde kadere sığınırız; kendi kaçırdığımız fırsatların suçunu “Allah bize böyle nasip etmiş” deriz de kaçırdığımız fırsatların Allah’tan geldiği gerçeğinden saklanırız.

Siz siz olun yaş kemale ermeden, daha cesaretiniz de yerinde iken fırsatları değerlendirin. Yoksa ah vah tüh fayda etmez kısacık ömürde bilesiniz!

Paylaş; başkaları da faydalansın!

Bir Yorum Yazın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.