Gökyüzünde, Ki bulutsuz ve masmavi, Işıl ışıl parıldayan güneşin, İnsanı mutlu etmesi, İnsanın yüzünü güldürmesi gerekirken, Peki, ama niye; Gülümseyemiyorum bile?
Ağlama, hem de nasıl; hıçkıra hıçkıra başladık, Sevinçten küçücük dahi çığlıklarımıza katlanamadı bir türlü, Üzüntüler geldi hep ardı sıra, Sevgiyi yem diye atıverdi gönlümüze bir
Son Yorumlar