ATATÜRK, Türk askerinin göreve bağlılığını ve zekasını hep takdir etmiştir. Bulunduğu her ortamda Mehmetçiklerin sahip olduğu bu nitelikleri gururla anlatarak bu güzelliklerin devamına ve güçlenmesine katkı sağlamış, aynı zamanda onlara olan güvenini her fırsatta yenilemiştir. O bu ülkenin varlığında, bağımsızlığında, geleceğinde, savaşların, depremlerin ve sellerin getirdiği acımasız felaketlerin yenilmesinde hep Mehmetçiğini görmüştür.

Bugün de yaşanılan felaketlerin yenilmesi için verilen mücadelenin en ön saflarında Mehmetçikler vardır. Aşağıdaki küçük anı ATATÜRK’ün, Türk askerinin sorumluluk bilinci ve zekasına verdiği değeri yansıtması bakımından güzel bir örnektir:

Bir gün askeri bölgeye giderken otomobili bozuldu.

-Yürüyelim, otomobil yapılınca arkadan gelsin, dedi.

ATA’mızla arkadaşları yürüdüler. İleriden Mehmetçik bağırdı:

-Dur. Kimsin?

Durdular, Mehmetçik geldi:

-Buralara ATA’mız gelecek. Geçmek yasaktır.

ATA güldü:

-İyi bak, ATATÜRK bana benzer mi?

Mehmetçik baktı, gözleri parladı.

-Benzemeye benzer ama, askerlik bu, bir de onbaşım görsün, dedi.