Bu Benim Hayat Yarışım

Nasıl da geçiyor zaman, nasılda geçmiş; hatırlamadığımız doğum anımızdan itibaren neler neler yaşamışız yaşıyoruz hayatımızda.

Başımdan geçen her olayda geçmişe gidiyorum, bazen duygulanıyorum, bazende içten içe gülmeler geliyor aklıma gelince, gözlerimin önüne serilince.

İnsan beyni bu, daha çözülememiş, çözülemeyecekte tam olarak. İçerisindeki sıkıştırılmamış gerçek görüntü ve sesler kim bilir kaç TTTTTTB larca dır, ve depolanması için en yüksek kapasitede kaç tane hard disk gerektirir. İlk olarak annemle babamı nasıl gördüm hatırlamıyorum, ama ağaç tepesinde incir toplayıp bana atışını hatırlıyorum annemin, içerisine bisküvit doğranmış sütlü tabağı, yanında otururken kucağındaki tavuğu oksayışını hatırlıyorum, buzağının peşinde birlikte akşamın karanlığında gidişimizi hatırlıyorum, babamı hatırlıyorum birlikte misket oynarken, her ayın 15 inde; ay başında çarşıya inip gezmelerimizi, alışverişlerimizi hatırlıyorum, kahvede oturup meyve suyu içmemi o çay içerken, ilk kardeşimin doğumunu hatırlıyorum, 3 seneye sığan herşeyi de, ve ölümünü de an be an, öldüğünü ilk babamın ağzından duyduğum anı, annemin babamın üzüntüsünü, yıkılışını, hayatın kararmasını… şimdiki kardeşimin doğumunu, ilk yüzünü gördüğüm anı, minik avucuna ilk parmağımı değdirişimi hatırlıyorum, o kokuyu şu anda bile hissediyorum… herşeyi hatırlıyorum, hiç bir şeyi unutmadım, unutmayacağım… herşeyi hatırlıyorum, herşeyi yazacağım, zamanı bana çağrışım yaptığında her anı, bir bir…

Şimdi neden bunları yazdım bilmiyorum, ama şunu biliyorum beynimdeki herşeyi bu satırlara yazacağım harf harf…

Bu benim hayatım, işte yazıya döküyorum, düşünüyorum öyleyse varım, yazacağım çünkü düşündüğümü başka türlü ispatlayamam. Hayatımın başlangıcına sebep olmuş sevgi dolu iki insandan, sadece 3 sene bir evi paylaştığım kardeşimden, güzeller güzeli kız kardeşime, ailemden, onların hayatlarından kayıtlarla, kendi kurduğum aileme kadar ve devam eden  yaşantımla beraber, hayatımın belki de sadece küçük bir anı paylaştığım insanlara, hayvanlardan düşüncelerime kadar hayat ile yaptığım yarıştan her etabı yazıya dökeceğim…

Söz gider yazı kalır.

Başlıyorum.