Dost Dediğin

Seni aşağı  görmez,

Sana acımaz,

Senin zayıflıklarını bilir ama sana kullanmaz,

Sırrın sırrıdır,

Gün gelirde, insanlık hali, bir şey olursa ne olursa olsun açığa vermez.

Zor günlerinde başını dayayıp gözyaşlarını özgürce akıtabileceğin omuzdur;

Somurtuyorsan gülümsetir,

Mutsuzluğunu mutluluğa dönüştürür.

Sevinçten yere göğe sığamıyorsan, onunla paylaş, kendi sevinci gibi bir olup seninle fezayı keşfeder;

Gülümsüyorken kahkahalara boğar seni,

Mutluluğuna mutluluk katar…

Karanlıkta gözün,

Sessizlikte kulağın,

Dilinin sustuğu anda sesin olur,

Kendi sensindir, sende o, aslında

Uzak kalsa da bazen aslında hiç senden ayrılmaz,

Bir kalp vardır onda, seninle atar, seninle de durur…