1915 Çanakkale’sinde Şimdi

Bugün; şimdi bu saatlerde ama 99 sene önce;

Kimimiz öğrenciyiz, ilkokulda, lisede, üniversitede…

Kimimiz eğitmeniz, öğrencileri eğitmeni çalışıyoruz,

Kimimiz sağlıkçıyız, hastaları tedavi etmeye çalışıyoruz,

Kimimiz mühendisiz, sorunları çözmeye çabalıyoruz,

Kimimiz teknisyeniz, cihazların çalışmasını sağlamaya çalışıyoruz,

Kimimiz şef, müdür, müsteşar, bürokrat, milletvekili, bakan,

Bir kişi Baş bakan,

Bir kişi Cumhurbaşkanı…

Şimdi bu saatlerde ama 99 sene önce;

Dünyanın en güçlü sömürge imparatorluklarının en güçlü donanmaları boğazımızdan içeriye acımasızca zehirlerini akıtıyorlar.

Eli silah tutan çoluk çocuk her kes orada, gözünü kırpmadan, kalplerindeki iman ve vatan sevgisi ile dakikalar sonra dakikalar değil saniye sonra şehit olup ruhları Allah’ın katına yükselecek.

Gözler açık, eller silahta, dudaklar kıpır kıpır; Allah’ım bizi muzaffer eyle, Allah’ım girmesin Müslüman topraklarıma gavur dölleri, Allah’ım ölürsem şahadetimi kabul eyle. Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve Resuluhu.

Dev zırhlıların karşısında benim etten kemikten Mehmetlerim,

Bir atıp yüzlerce yiyeceğimizi bile bile,

Bayrağımız inmeyecek, Ezanlarımız dinmeyecek!

Haydi aslanlarım ateş…

Boğazı denizden geçmelerine müsaade etmedi kahramanlarımız, karadan da müsaade etmeyeceklerdi.

300 Spartalı filminden bir sahne geldi aklıma; Kral Leonidas askerleri ile Pers ordusuna karşı savaşa giderken destek amacı ile gelen kendisinden kat be kat daha kalabalık Yunanlı bir grup ile karşılaşır.

Yunanlıların başı: bu kadar kişi mi savaşmaya gidiyorsunuz? Der.

Leonidas: Yunanlı askerlerden birkaçına şu soruyu yöneltir ve cevaplarını alır.

Mesleğin ne? Çiftçiyim,

Mesleğin ne? Marangozum,

Mesleğin ne? Nalbantım,

…

Kendi adamlarına döner mesleğiniz ne; Asker, Asker, Asker der.

İşte böyle karşımızdakiler bizi hafife alıyorlardı ama kahramanlarımız kendilerine; Müslüman Türk diyorlardı. Ve Müslüman Türk’ün gücünü tüm dünyaya muhteşem bir destan ile gösterdiler.

Şimdi onlardan daha zor şartlarda mı bulunuyoruz yoksa şartları zor duruma getiren bizler miyiz?

Onların bu topraklar uğruna döktükleri kanın hakkını verdiğinize inanıyor musunuz, ya da kanlarının hakkını verdiğinize ne kadar inanıyorsunuz?

Çanakkale kahramanları ve tüm şehitlerimiz ruhlarınız şad olsun!

Yakın zamanda görüşmek üzere.