Ben, Ben Olmayan Ben, Gerçek Ben

Zifiri karanlık bir odanın içerisinde kilitlisin,

Zindan gibi bir yer;

Altı tarafında da toplu iğne ucu kadar bile bir delik yok,

Yani dışarıdan içeriye tek bir ışık zerresi girmiyor,

Yine de kendinin ne hallerde olduğunu görmeye ihtiyacın var!

Sadece de bu oda var.

Ve sadece de bu odanın içerisinde tam istediğin gibi bir ayna var…

Nasıl göreceksin kendini?

Üzerinde de elbise namına hiçbir şey yok,

Yaprak bile yok avret yerinde,

Yani çırılçıplaksın,

Yani üzerinde teninden başka hiçbir şey yok,

Yani tüm öz varlığınla birliktesin.

Her yer karanlık.

Ama biri sana içeride bir mum olduğunu söylemişti,

O biri sana sadece bir kibrit ve kibrit kutusu olduğunu da demişti,

Hatırlıyorsun.

Köşe bucak arıyorsun;

Önce mumu buluyorsun,

Sonra kibrit kutusunu ve kibriti…

Kibriti çakıyorsun zifiri karanlık odanın içerisinde bir alev parlaması,

Muma yaklaştırıyorsun mum tutuşuyor zifiri karanlık odanın içerisi şimdi kızıl aydınlığında…

Aynayı görüyorsun odanın diğer köşesinde,

Aynaya yaklaşıyorsun aynadaki aksinde sana yaklaşıyor,

Seninle aynı hızda geliyor ve geldikçe büyüyor…

Aynanın tam önünde aksin ile buluşuyorsun.

Kendim miyim bu?

Bu ben miyim?

Bu ben olamam!

Ama o sensin.

Kendinlesin,

Kendinle baş başasın.

O gördüğün senin iç dünyan!

O gördüğün istediğin sen ile senin olduğun sen arasındaki fark.

Hesaplaşmalara girişiyorsun,

Seni aksini yapan her olayı an be an bir bir yaşıyorsun şimdi.

…

Asıl kendini bulduğunda,

Arkandaki duvarda bir elektrik anahtarı olduğunu görebileceksin.

Birisinin sana elektrikler burada hiç kesilmez dediğini de hatırlayacaksın.

Anahtarın yanına gideceksin,

Anahtara dokunacaksın.

Ve her yer aydınlanacak,

Ve bir kapının açılma sesini duyacaksın o anda.,.

Sese taraf döndüğünde kapının açıldığını da göreceksin…

…

Ama kendini bulamazsan…

Mum ışığı da sönünce,

Zifiri karanlıkta,

Hiç yaşamamış gibi kaybolup hiç olacaksın!

…

Her şey insanın kendi varlığını özümsemesiyle başlar;

Kendisinin ve gayesinin ne olduğunu bilen insan her şeye rağmen mutluca yaşarken,

Kendi varlığından bihaber insan sadece yaşadığını zannettiği dünyanın içinde hiç olur gider.