Yetişemediğim geç kalmışlığım!

Halbuki erkenden çıkmıştım,

Zamanında orada olacaktım ama,

Saatime bakınca,

Telaşe içerisinde farkında olamadan,

Asıl randevuya geç kalmışım.

Ayaklarımın bir birine dolaşıp ta düşmek pahasına,

Koşarak yetişmeye çalıştığım,

Pişmanlığım şimdi.

Tam yürümeye başlayacakken;

Kelepçelerle bağlanmış bileklerime,

Ayaklarımdaki prangalara bakıyorum…

Çıkmaya uğraşıyorum,

Kan içinde kalsa da her yerim,

Kırılsa da, kalmasa bile bir – iki kemiğim,

Bu kalbimin hükmünü temyize götürdüm,

Özgür bırakacağım.