Katıldığım bir eğitimde, eğitimci Necdet UYGURER Profesyonel ’in tanımını sordu; tabii ki biz hep sözlük anlamını anlatmaya çalıştık: “Bir kimsenin bir işi, para karşılığı meslek ya da temel uğraşı konusu olarak yapması. Dolayısıyla o işi zevk için, arada bir yapan amatörlerden farklı olması. Örneğin geçimini balıkçılık yaparak karşılayan bir kimse profesyonel balıkçıdır. Oysa arada bir zevk için balık tutan kimse ise amatör balıkçı sayılır.”
( Kaynak: http://profesyonel.nedir.com/#ixzz2ZxWzKSeS ) şeklinde atıp tuttuk.
Necdet UYGURER bizi susturdu ve benim kendimde yorumladığım kadarı ile şu tanımlamayı yaptı;
“Cesareti olmayan fakat yaptığı işi çok iyi yerine getiren Ticari Köle’ ye PROFESYONEL denir”. dedi…
Düşündüm, evet, gerçekten de haklı!
Bir işi ne kadar iyi yapıyor olursak olalım, cesaretimiz olmadıktan sonra, birileri bize fiyat biçip işe alacak, ölünceye kadar hep en az bir kişinin altında onun çalışanı olacağız, çalışacağız kendi işimiz gibi,
Raporlar hazırlayacağız, raporları sunup beğeni bekleyeceğiz,
Şirket başarıya ulaştı mesela, net kar havalarda; patron, şirketin elde ettiği kar ile arabasını, evini değiştirirken, biz kedi ciğere bakar gibi bakacağız, başarının bir mimarı olarak prim bekleyeceğiz, maaş artışlarını bekleyen olacağız; prim veya artış olmazsa veya tatminkar olmazsa başımız önde kabulleneceğiz, birkaç gün küfür lanet sonra devam yine; ne yapalım patron pinti,
Kendimizi avutacağız; “sende buldun da buluyorsun” diyeceğiz kendi kendimize; “sana daha iyi bir iş nerede var”,
Hadi bir fırtına başka şirket bulduk diyelim tam cesaretli olmayan kölelik ağırlıklı tarafımızla,
Hep üçüncü dördüncü şahıslar bize aferin diyecek veya bizi küçük bir hatada bile tenkit edecek… Yani ne kadar iyi yaparsak yapalım işimizi biz kendimiz hiç olmayacağız!
Bir kere yaşıyoruz yaw; kölelikten iç isyanlarınızı dinleyerek CESARETİNİZİ toplayın ve CESUR hareket edin, anne babanız sizi köle olasınız diye dünyaya getirmeye aracı olmadı.
Other Articles
Kanıma Gir
Kaos
