Diyorlar ki;

Amma da abartıyorsunuz; Mustafa Kemal olmasaydı bir başkası olurdu!

Olmazdı arkadaşım, olmazdık.

İmparatorluğu atalarından miras almış varisleri bile vatan toprağının tamamını değil mal varlığını elinde tutmanın çabası içerisindeydi; iç yönetimi Fransız, İngiliz temsilcilere kaptırmıştı. Onlar ne derse itaat ediyordu. Osman bey’in, Fatih’in, Kanuni’nin, Yavuz Sultan Selim’in kemikleri nasılda sızlıyordur düşünün.

Keşke biraz Yıldırım Bayezid gibi yürekli, Fatih Sultan Mehmet gibi haddini bilen olsalardı…

İstanbul Hükümeti diye sözde bir meclis vardı ama Padişahın kölesiydi. Padişah ne derse o! Şimdiki gibi.

Mustafa Kemal’den daha rütbeli komutanlar vardı ama çoğu sadece Mondros hükümlerini uyguluyordu. Pek azı bekliyordu. Hakkında harekete geçme istihbaratı olan herkes Bekirağa Bölüğü zindanlarına gönderiliyordu.

Allah’a dua eksilmiyordu.

Düşünün 15 Mayıs 1919’da İzmir’e yanaşan zırhlılardan boşalan Yunan askerlerine karşı, askerler bile el pençe divan dururken Hasan Tahsin, bir gazeteci, o kadar İzmir’li arasından bir Yunan askerini indirdi canı pahasına. Neden başka isim yazmıyor o tarihte!

Hasan Tahsin olmasaydı o ilk kurşunu başkası sıkamazdı!

Vatanın kurtuluşu için bir tek Mustafa Kemal ateşten gömleği giymeye cesaret etti.

Çünkü biliyordu ki sadede dua ile olmaz, Allah çabalamayana mükafatını vermez. Tevekkül etmek lazım.

Bindi Bandırma Vapuruna, indi Samsun’a 19 Mayıs 1919’da

Taa 100 sene önce.

1 asır dile kolay.

Osmanlı’yı küçücük bıraktı, Anadolu’ya sıkıştırdı diyenler çıktı; Mondros Mütareke’sinde hiç bir şey kalmamıştı ki!

Beğenmeyebilirsiniz

Ama yiğidi öldürün hakkını yemeyin

Kader diyorsunuz ya; işte Bağımsız Müslüman Türkiye’nin kaderiydi Mustafa Kemal Atatürk, 

O olmasaydı Türkiye olmazdı, olmazdık!