Babadan oğula geçen bir anlayış ile tek adam ve etrafındakiler tarafından yok edilmek üzere olan Büyük Türk İmparatorluğu kağıt üzerinde bitirilmişti,

Bu imzadan önce tebaanın eli silah tutan erkekleri cephede, aileleri ise tarımda hayvancılık ile tamamen biat halinde imparatorluğun gereksinimlerini karşılıyorlardı,

Eğitimli sayısı çok azdı

Fetvalar insanları yönetiyordu

Düşünmek caiz değildi çünkü emri veren Halifeydi

Ama saray zevki sefa hayatına vurdumduymaz şekilde devam ediyordu,

Ataları böyle mi imparatorluğun sınırlarını genişletmişti, cephede değiller miydi hepsi, bu ne korkuydu böyle!

Bu şartlara rağmen bir zafer kazanılmıştı,

Bitişten geri dönüştü

Avrupa’nın güçlü ülkeleri bu sefer, Fatih Sultan Mehmet’e Kanuni Sultan Süleyman’a boyun eğdiği gibi, kalbi bağımsızlık ateşi ile çarpışan halka boyun eğmişti,

Zaferin geleceğinden nasıl emin olunabilirdi?

Tek başına karar alan, çevresinde kararlarında sadece kendisini hoşnut edecek sorgulamasız insanlar yerine, düşünecek, görüşünü korkusuzca açıklayacak idealistler ile!

Peki bu nasıl mümkün olabilirdi?

Herkes bir zamanlar çocuktu!

Ağaç yaşken eğilir

Pek tabi ki çocukları geleceğe hazırlayarak!

Liyakatli insanların devlet yönetimine gelmesi unutulmasın diye de TBMM açılışı, Ulusal Egemenlik ve Çocuk kavramları şifreli olarak bir araya getirilmişti

Kutlu olsun Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı ve unutulmasın anlamı

NOT: Yorum kişiseldir.