6 duvar arasında yaşadığımız yere ev diyoruz,

Pencere ve kapılarını ardına kadar açık tutuyor muyuz? TUTMUYORUZ!

Dışarıdan içerisi görünmesi diye pencerelere tül, perde takıyoruz,

Evimizden uzakta da olsak, evin içerisinde de olsak bir birinin benzeri olmayan çeşit çeşit kilitler ile kilitliyoruz,

Alarm kuruyoruz,

Kamera ile izletiyoruz,

Neden?

Çünkü ev bizim ÖZEL YAŞAM ALANIMIZ, NAMUSUMUZ.

Evimizin içerisi sadece bize ve bizim içeride bizimle birlikte olmasını istediğimiz TANIDIKLARIMIZA ait,

Evin kapısını çalan herkese kapıyı açıyor muyuz?

KİM O? diye soruyoruz değil mi, ya da kapı gözünden KİM olduğuna bakıyoruz,

Kapıyı açıp KİM girerse girsin diyor muyuz?

Evin önündeki yoldan kaçan yabancı birisine, “gir burası senin de evin” diye içeri alıyor muyuz?

Peki evin içerisinde yaşayanlardan birinin bile evde bulunmasını kabul etmediği biri içeri bir adım atabilir mi?

Evimizin içerisine bizim rızamız dışında giren herkes HANEYE TECAVÜZ suçunu işlemiş olur,

Evimize malımıza göz dikmiş olarak giren kişiye HIRSIZ denir,

Evimize giren kişiye, durumuna bakıp acıyarak para, mal verir miyiz?

Polis, asker, jandarma bile, bir eve, yetkili makamdan arama izin belgesi almadan giremez!

O halde

Vatan bizim neyimiz?

EVİMİZ!

Hudutlarımız namusumuzdur ve o hudutlarımızdan ne olduğu belirsiz insanların girmesini, evimizde konaklamasını veya evimizi köprü olarak kullanmasını istemiyorum.

TANRI MİSAFİRİ diye düşünenler olabilir?

Vatanını kaçarak terk eden vatansız misafir olamaz!