Ağlama, hem de nasıl; hıçkıra hıçkıra başladık,
Sevinçten küçücük dahi çığlıklarımıza katlanamadı bir türlü,
Üzüntüler geldi hep ardı sıra,
Sevgiyi yem diye atıverdi gönlümüze bir gün,
Nefret tohumları yeşeriverdi hemen peşi sıra,
Savaştık her gün her şeyle sudan bahanelerle,
Barışı kendimizle dahi yaşayamadık,
Gülümsememize bile gelemedi hiç hayat!
Next
17 Şubat 2012
İzledim, Hissettim, Yazdım; Fetih 1453
Previous
16 Şubat 2012
İstiklal Savaşı Gazetesi 8 Ağustos 1919
