Nereye gidiyor bu kadar araba, uçak, tren, gemi. Nereye gidiyor bu insanlar böyle; duble yollarda, otobanda, rayların üzerinde, havada, denizde… Gündüz sanki yetmiyormuş gibi, gece de devam ediyor trafik; ışıkların ardı arkası kesilmiyor hiç, kuzeye, güneye, doğuya, batıya her yöne devam ediyor yolculuk.

Kimisi ekmek parasının peşinde, kimisi uzaklaşmak için her şeyden tatile gidiyor, kimisi kötü bir haber almış derin düşüncelerle dalgın dalgın bakışlarla yollarda, kimisi uzun zamandır hasret kaldığı sevdiklerine kavuşmak için gülümseyen dudaklar ve gülen gözlerle, kimisi kazanmış gidiyor, kimisi kaybetmiş dönüyor, kimisi başlamak için gidiyor, kimisi bitirmiş geri geliyor…

Yani anlayacağımız; herkes bir sebeple bir yerlere bir şekilde yolculuk ediyor.

Herkes varmak istediği yere boşuna yazılmamış ve öğretilmemiş trafik kurallarına, sadece süs olsun diye konulmamış trafik işaretlerine ve öğrendiği dans hareketlerini sergilemeyen trafik işaretçilerine uyarak, uymayanları uyararak, altındaki aracın sadece bir makine olduğunu ve her zaman bir arıza çıkarabileceğini düşünerek, kendisinin ve diğer yolculuk edenlerin de bir insan olduğunu ve hataya her an müsait olduğunu dikkate alarak… Süp süratli olup can bedenden ayrı gideceğine, yavaş olup sağ salim ulaşmaya muvaffak olsun.