Her Türk asker doğar,

Vatan sana canım feda,

Bin çocuğum olsa binini de bu vatana şehit veririm,

Beni de askere alsalar seve seve giderim…

Kimin, neyin uğruna,

Kimin kararı ile, ne için?

Sultanların, Padişahların, Komutanların mantıklı idealleri, savunma amacı ile ve birlikte savaşta cephede olduğu zamanlar için evet,

Ama nasıl bir evet?

Ben asker miyim?

Hayır!

“Ama devlet sana askerlik yaptırdı” diyebilirsiniz; “Yemin ettin?”

Evet, yemin ettim. “Seve Seve Hayatımı Feda Edeceğime….”

12 ay askerlik yaparak, mesleği askerlik olanların eline su dökebilir miyim!

Peki o zaman bende şu soruyu sorayım; “Devletimiz, bana, niye beni yetiştirdiği mesleğimi yaptırmıyor?”

Korunaklı barınaklarda “Öl” emri vermek kolay, nasıl olsa onların kaybedecekleri bir sevgili, bir evlat, bir baba, bir anne miyiz ki!

…

Stefan Zweig’in bu kitabını okuyan, asker olmayan herkes, işte vatan için kendisini bir şey zannedenlerin emri ile ölmek için savaş cephesi mi yoksa geride bırakacaklarım mı diye kendinize sorular soracaksınız.

…

Savaş bize uzak mı peki; coğrafi konum ve politikamıza bakınca seferberlik görev emrine herkes hazırlıklı olmalı.

…

Allah cephede vatan nöbeti tutan askerlerimize zeval vermesin.